Dat kon ik niet laten passeren, Kevin was bereid de lastige taak op zich te nemen om ook onder de Vandemoortele vlag deel te nemen.
De voorbereiding was voor de verandering niet optimaal te noemen, na de Loch Ness marathon liep ik nog welgeteld 126km, in 7 loopsessies, op 5 weken...
Compleet zonder verwachtingen stond ik dus aan de start.
Het was koud buiten, slechts een drietal graden met een snijdende oostenwind die de gevoelstemperatuur onder nul deed dalen ...
Dus slechts een 10-tal minuutjes voor de start naar buiten, post gevat rond de pacer van 4h15, klaar voor de start !
Nog even wachten, en we konden eraan beginnen ... dachten we ... start om 9h, het werd 9h05, 9h15, 't was frisjes in de startbox ! 9h20, de lopers begonnen te morren, 9h30, geen communicatie, en ook geen start, 9h35, iedereen terug naar binnen, parcours niet vrijgegeven door de politie, blijkbaar seingevers die ontbraken, wedstrijd stond on hold !!
Nog nooit meegemaakt, wat een amateurisme ! Nu, ik ga er geen woorden meer aan vuil maken, de reacties op sociale media spraken boekdelen.
Uiteindelijk gingen we rond 10h van start, eerste kilometer langs de watersportbaan, en dan de brug over richting Drongen. Het parcours slingerde verder langs de Leie, richting De Pinte langs vele onverharde paden in een natuurgebied, over houten staketsels, steeds draaien en keren.
Close up na 16km :
Aan die bevoorrading, volledig bemand door Vandemoortele vrijwilligers, even halt gehouden om de collega's te groeten, terwijl de ballon van 4h15 me daar passeerde.
Eens terug vertrokken voor de laatste 17km kregen we de wind voornamelijk op kop, en waar het voordien nog veelvuldig draaide en keerde, kregen we nu lange rechte stukken onder de voeten.
Dat en de tegenwind maakten dat de moraal onder nul zakte, en het tempo navenant omlaag ging.
Tot km 30 kon ik de schijn nog ophouden, daarna werden de wandelpauzes aan de bevoorradingen steeds langer.
In de laatste 7 km dan nog 2 bruggen, ik besloot die op te wandelen om wat krachten te sparen, net als het klimmetje in de Blaarmeersen net na de laatste bevoorrading aan km 40.
Nog 2,2km (die er uiteindelijk 2,7 bleken te zijn ... iedereen zijn gemiddelde snelheid kelderde in die laatste 2km, pacers haalden hun doel niet ... kan ook beter), nog 1 laatste wandelpauze
Nog even poseren met de collega's die aan de halve marathon deelnamen :
En toch ... is dat alweer lang vergeten, en kijk ik al uit naar nr 60, Malaga marathon op 9 december, hopelijk in warmere weersomstandigheden !